2 Δεκεμβρίου 2013
Λογιώ λογιώ
είναι οι άνθρωποι παιδί μου.. Λίγους ίσως συναντήσεις με την ψυχούλα σου. Κι αν
τους συναντήσεις, εκτίμησέ τους. Κράτα τους. Δεν θα βρίσκεις πάντα. Αλλά αν δεν
τους κρατήσεις, τότε μην τα παρατήσεις. Προχώρα... μέσα μας έχουμε χώρο να
"κουβαλάμε" τους δικούς μας ανθρώπους. Είναι όμως περιορισμένος..
Ίσως για να μπει κάποιος καινούριος, πρέπει πρώτα να κάνεις χώρο.. Όπως ο
μπαμπάς σου.., που αγοράζει τα ποτήρια για το σπίτι σε τριάδες...
Αγαπητέ Happy Daddy,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε "ανακάλυψα" τυχαία σε ένα άλλο site, αργότερα σε ακολούθησα στο φατσοβιβλίο και τώρα έρχομαι σα δειλός επισκέπτης στο blogoσπιτο.
Ήθελα απλά να εκφράσω το θαυμασμό μου για τη στάση και τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα, μέσα τουλάχιστον απο αυτά που επιτρέπεις να "δούμε" και να σε Ευχαριστήσω για την λυτρωτική αιδιοδοξία καθώς και το χαμόγελο που αποκομίζω κάθε φορά που διαβάζω κάποιο post σου... πέρα απο το γεγονός ότι κάθε φορά μου αυξάνεις το "θέλω" να αγαπήσω ένα παιδί.
Εύχομαι ότι Καλύτερο για Εσένα και το φατσάκι του Μπόμπιρα να είναι μόνο Γελαστό.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια, με συγκινείς πραγματικά. Εύχομαι και σένα τα όνειρά σου να πάρουν την καλύτερη δυνατή τροπή προς πραγματοποίηση...
Διαγραφή