Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Η ημέρα μας

8 Οκτωβρίου 2013


Η ημέρα μας.. τα γενέθλιά μας.. που κάποτε ήταν μόνο δικά μου.. Αλλά τα πιο ευτυχισμένα δικά μου γενέθλια ήταν όταν έσκασες μύτη να μου ευχηθείς Χρόνια Πολλά.. Από εκείνη την ημέρα, που μου χάρισες σαν δώρο γενεθλίων την 1η σου ανάσα, πέρασαν λίγο μόνο χρόνια.. Την ημέρα που η πρώτη σου ανάσα έγινε η πνοή μου… Την ημέρα που το βλέμμα σου έγινε ο ορίζοντάς μου. Την ημέρα που άλλος ένας καινούριος κόσμος απλώθηκε μπροστά μου με ένα σου στραβό χαμόγελο.. Την ημέρα που άρχισες να ονειρεύεσαι και άλλαξες έτσι τις ελπίδες μου γι’ αυτόν τον κόσμο.. Την ημέρα που ένα σου δάκρυ σχημάτισε έναν κόμπο στο λαιμό μου κι έπνιξα τους λυγμούς μου.. την ημέρα που η δική μου ζωή άρχισε να χτυπά στον παλμό των δικών σου στιγμών.. Την ημέρα σου.. την ημέρα μου..

Η ημέρας μας, ΔΕΝ είναι η σημερινή.. αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο, ο αέρας σήμερα μου φέρνει αρώματα ανάμνησης. Και γιατί δηλαδή η ημέρα μας ΔΕΝ είναι σήμερα? Είναι ΚΑΙ σήμερα, όπως και κάθε μέρα που μαζί σου γίνεται γιορτή. Ελληνική. Με τις χαρές της, τα μαλώματά της, τις μπαλωθιές της, τη βαρυστομαχιά της, και τα «άσε κουμπάρε, εγώ θα πληρώσω, δεν σηκώνω κουβέντα!!».

Η ημέρα μας, ΚΑΘΕ μέρα μας, συμπυκνώνει 4 και τις τέσσερις εποχές του χρόνου.. Ξεκινά το πρωί με την άνοιξη στο χαμόγελό σου, συνεχίζει με την καλοκαιρινή ραθυμία του να πάμε στη δουλειά & στον παιδικό, το απόγευμα που ξαναβρισκόμαστε, όταν το χρώμα του ουρανού είναι σχεδόν χάλκινο, ένα γλυκό φθινόπωρο μας αγκαλιάζει, και καταληγούμε αγκαλιασμένοι να χωνόμαστε στα παπλώματα, που επειδή είσαι κι εσύ εκεί, γίνονται πουπουλένια… Ανάλαφρα.
Άλλη μια μέρα μας πέρασε. Οι 4 εποχές μας κλείνουν τον κύκλο τους.. Θα ξαναβρεθούμε σε λίγες ώρες, στην Άνοιξή μας, στην εποχή μας, στην εποχή που κρύψαμε την ημέρα μας.. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου