Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Ολονυχτία κρίσης πανικού

19 Απριλίου 2014  - Μεγ. Σάββατο


Ο μπαμπάς δεν κοιμήθηκε καθόλου όλη νύχτα... ολονύχτια κρίση πανικού με απίστευτο πόνο στο στήθος, ένα αόρατο πόδι μου πατούσε την καρδιά με μια αρβύλα με καρφιά όλη νύχτα.... ο μικρός δίπλα μου κοιμόταν σαν αγγελούδι... Ήμουν στο όριο να πιστέψω πραγματικά πως έχω πάθει έμφραγμα, αφού δεν μπορούσα ούτε να κουνηθώ στο ελάχιστο ούτε να αναπνεύσω κανονικά. Ευτυχώς γνωρίζω πια και ήμουν πολύ ψύχραιμος αν και μέσα μου έτρεμα... Αν πάθω κάτι και ο μικρός είναι δίπλα μου Πασχαλιάτικα? Μετά από 6ωρη ταλαιπωρία, αποφάσισα να σηκωθώ στις 6μιση να πάρω το ομοιοπαθητικό μου μίγμα για την κρίση πανικού και να επιστρέψω στο κρεβάτι μπας και προλάβω να κοιμηθώ λίγο... Μόλις επέστρεψα στο δωμάτιο, ο μικρός είχε ξυπνήσει και με έψαχνε και φώναζε "είναι μέρα, είναι μέρα, πάμε στο σαλόνι, θέλω να παίξουμε" και γκρίνιαζε γιατί με έβλεπε πως νύσταζα... Είναι 7 και 45 το πρωί Μεγάλου Σαββάτου, έχω ήδη πιει το πρώτο κακάο, ο μικρός δίπλα βλέπει Dora & Diego και ελπίζω να τον ξαναπάρει ο ύπνος... Καλή Ανάσταση να έχουμε!

3 σχόλια:

  1. Καλησπέρα.....σε παρακολουθώ αρκετό καιρό, μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις. Σπάνιο για άντρα! Ήθελα απλά να σου πω ότι θαυμάζω τις αντοχές σου, πιστεύω πως ότι κάνεις για το μικρό σου θα θρέψει καρπούς στο μέλλον. Οπότε μην αποκάμεις!!
    Φιλικούς χαιρετισμούς,
    Βίκυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα και Καλό Πάσχα! Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, και για το κουράγιο που μου δίνεις σε μία χρονική στιγμή που οι αντοχές μου λυγίζουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μη λυγίζεις!!! Έχεις μια μικρή ψυχή στα χέρια σου που σε χρειάζεται, όσο τίποτα άλλο στο κόσμο!! Να θυμίζεις στον εαυτό σου συνεχώς ότι η ζωή αξίζει μόνο και μόνο για να τον δεις να μεγαλώνει και να γίνεται αυτό για το οποίο ήταν προορισμένος!!!
    Συνέχισε έτσι και δεν θα βγεις χαμένος....όσο κι αν η μοναξιά σου σε φοβίζει!
    Βίκυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή