Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Ένας χρόνος μετά

15 Δεκεμβρίου 2013


Ίσως κάποτε μικρέ μου θα πρέπει να σου μιλήσω για αυτόν τον τελευταίο χρόνο… Φοβάμαι πως κάποτε θα με ρωτήσεις, ελπίζω να είναι όσο το δυνατόν περισσότερα χρόνια αργότερα, ώστε οι μνήμες να έχουν στρογγυλέψει, να έχουν γλυκάνει τόσο και να ακούγονται όλα σαν ένα παιδικό παραμύθι, που πάντα κρύβει έναν κακό λύκο, αλλά επίσης πάντα, στο τέλος, ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…
            Είναι πολύ περίεργος ο χρόνος γιε μου, παίζει τα δικά του παιχνίδια… Εξωτερικά όλοι μας μεγαλώσαμε κατά έναν χρόνο… Εμείς όμως γνωρίζουμε καλά, πως μέσα μας, οι χρόνοι έτρεξαν διαφορετικά.. Εγώ έζησα ακόμα μια ζωή ολόκληρη σε έναν χρόνο, μια ζωή γεμάτη καινούρια πράγματα και εμπειρίες που ποτέ δε φανταζόμουν ότι θα αντιμετώπιζα… Έζησα τουλάχιστον 10 χρόνια σε ένα έτος, ίσως πραγματικά έζησα ακόμα μία ζωή σε παρένθεση, παράλληλα με τον εξωτερικό χρόνο, στον εσωτερικό χρόνο έτρεχε ακόμα μία ζωή.. όπως αυτές που σου δίνουν δώρο οι φίλοι σου στο facebook… Εσύ, ήσουν μόλις 1μιση έτους.. Εξωτερικά σήμερα είσαι 2μιση ετών… Το μέσα σου όμως είναι το μόνο που ξέρει… Αυτό γνωρίζει πως οι εμπειρίες σου ίσως σου έχουν δώσει ήδη bonus «ωριμότητας», «μεγαλώματος» δεν ξέρω πώς να το ονομάσω.. ξέρω όμως πως το βλέπω στο βλέμμα σου..
            Θα είμαι εδώ για σένα, με σένα, μαζί σου… όπως τότε, τώρα και για όσο.. για όσο αντέξω και για όσο εξαρτάται από το χέρι μου.. Γιατί η καρδιά μου έτσι κι αλλιώς έχει πλέον παραδοθεί αμαχητί, συντονίστηκε στον παλμό της δικής σου καρδιάς, κι αν είσαι μακριά και δεν έχει καλό «σήμα» αποσυντονίζεται…
            Κάθε φορά, κάθε χρόνο, όταν γιορτάζει ο Άγιος Ελευθέριος, θα μας κλείνει το μάτι πονηρά και συνένοχα η Αγία Ελευθερία για να θυμόμαστε τι ευκαιρία μας έδωσε η ζωή… γιατί εμείς την «απειλή» την μετατρέπουμε σε ευκαιρία.
            (Αυτό το κειμενάκι θα έπρεπε να έχει και ήχο, για να ακούγονται όλα όσα λες τώρα που παίζεις δίπλα μου με το καράβι των λολομπλικ – playmobil και βάζεις φυλακή στο αμπάρι τους ναύτες, και ακούγεται και μουσική από την τηλεόραση και σηκώνεσαι και χορεύεις, και μου χαμογελάς… και έρχονται Χριστούγεννα..!!)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου