Η λάσπη πλαστελίνη…

6 Νοεμβρίου 2013

Σήμερα έβρεξε. Όπου υπήρχαν χώματα είχαν γίνει λάσπες... Είναι ήδη πολύ σκοτεινά, αν και 6 το απόγευμα..
- "Μπαμπά, κοίτα το χώμα, είναι σαν πλαστελίνη!!".
- Ναι αγόρι μου, είναι σαν πλαστελίνη.
- "Θέλω να φτιάξω κουλουράκια"
- Επειδή άμα σκύψεις να το πιάσεις, το θεωρώ πιθανό να πιάσεις έτοιμα κουλουράκια σκύλου, ζεστά διπλοφουρνιστά, καλύτερα να μην ασχοληθούμε καθόλου με αυτήν την πλαστελίνη...
- "Μπαμπά, ποιανού είναι αυτό το χώμα?"
- Του Θεούλη (ετοιμόλογος έτσι? μη μου πείτε!!)
- "Όχι, γιατί είναι του Θεούλη??? ΔΙΚΟ ΜΟΥ είναι!!"
- Όχι ρε αγόρι μου, τί δικό σου, είναι δυνατόν? Λέγε τέτοια τώρα, να ακούσει κανείς εφοριακός, να μας βάλει να πληρώνουμε χαράτσι για κανα τετραγωνικό λασπωμένης γης στο άκρο της Ανατολικής Θεσσαλονίκης... Θα έχουμε μπλεξίματα σου λέω!!