Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Παιχνίδια ημερολογίου

27 Δεκεμβρίου 2014


Είναι περίεργο πώς το ημερολόγιο μπορεί να παίζει τόσα παιχνίδια μέσα μας. Βλέπεις τις μέρες να πλησιάζουν με πάθος να φιλήσουν στο στόμα την αγαπημένη τους 31-12 του έτους, λες και την περίμεναν από καιρό κρυμμένες στη γωνία, στέλνοντάς της ερωτικές επιστολές καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς… Όλες οι μέρες της χρονιάς, έστηναν μικρά καθημερινά πανηγύρια, από τα οποία μπορεί να έπαιρναν χαρές ή απογοητεύσεις, με μοναδικό σκοπό να πλησιάσουν κάποτε από κοντά, την αιώνια αγαπημένη, την 31-12 και να δουν το πρόσωπό της να φωτίζεται με ένα χαμόγελο ικανοποίησης για όλα όσα της προσφέρονται στα πόδια της. Είναι η μέρα που συμβολίζει την τελευταία επιθυμία, είναι η μέρα που το πανανθρώπινο γένος περιμένει για να κάνει flash back στη ζωή του, και το συναισθηματικό αποτέλεσμα αυτής της αναδρομής εκδηλώνεται στο κοριτσίστικο πρόσωπο αυτής της μέρας.
Η μέρα αυτή είναι η ζωντανή απόδειξη της ρήσης «κάθε τέλος είναι μια νέα αρχή». Έντονα φορτισμένη από εσωτερικές διεργασίες, απολογισμούς για τα χρόνια που φεύγουν, για την ωριμότητα που πλησιάζουμε και ποτέ δε φτάνουμε, για τα γεράματα που θα είναι πάντα 15 χρόνια αργότερα – όποια ηλικία κι αν έχεις -, για φίλους που χάθηκαν ή για άλλους που προστέθηκαν, για έρωτες που έσβησαν ή για άλλους που ανέτειλαν και ίσως.. για ανθρώπους μας που δεν έφτασαν τελικά ποτέ να τη γνωρίσουν από κοντά αυτή την 31-12 παρόλο που η περυσινή τους είχε ευχηθεί «χρόνια πολλά» ή για άλλους ανθρώπους που δεν είχαν γνωρίσει από κοντά την περυσινή 31-12 κι όμως έσκασαν μύτη «από το πουθενά» να προσφέρουν ήδη κάποιες ελάχιστες ίσως αναμνήσεις, και να τις προσφέρουν σαν θυσία στο βωμό αυτής της 31-12 που ήδη ράβεται για να κάνει την μοναδική και πάντα αποχαιρετιστήρια εμφάνισή της όπου να ‘ναι…
Η μέρα αυτή μας τρέφει με την πιο μεγάλη ψευδαίσθηση αλλά ξέρει να το κάνει τόσο πειστικά που η χαρά πηγάζει από μέσα σου ασυναίσθητα. Είναι ντυμένη σχεδόν πάντα με ρούχα ρετρό, για να βοηθάει το μυαλό να γυρνάει πίσω. Κι όμως.. Χαίρεσαι για αυτό το τέλος. Μαθαίνεις πως κάποιες φορές γεμίζεις ελπίδα μόνο αν έρθει ένα τέτοιο τέλος, οριστικό, και διαγραφεί από τα ημερολόγια της ζωής σου κάτι… Ίσως και να μην ξέρεις ακριβώς τι. Αλλά κάτι. Που μπορεί και να σε πνίγει χωρίς να σε πιάνει από το λαιμό. Αλλά ακόμα κι αν δεν είχες τίποτα να της προσάψεις της χρονιάς που φεύγει, ακόμα κι αν όλα πήγαν καλά, και πάλι χαίρεσαι που φεύγει. Γιατί αναμένεις τα καλύτερα. Και θέλεις να τα σκίσεις τα ρούχα τα ρετρό, που μπορεί να είναι και της μόδας και του γούστου σου, και να είσαι έτοιμος να ντύσεις την κόρη της, την 1-1 με άλλα ρούχα. Καινούρια. Ίσως και παράταιρα ή ασυνδύαστα. Όπως αρμόζει σε κάθε αμήχανη αρχή…

Μου αρέσει πολύ αυτή η μέρα που την ονομάζουμε «Παραμονή». Θα της πήγαινε και το «Αναμονή», που άνετα της το έκανες και ονοματεπώνυμο «Άννα Μονή». Έχει μια περίεργη ικανότητα αυτή η μέρα. Νομίζω πως έχει σπουδάζει ψυχολογία σε πανεπιστήμια που δεν υπάρχουν πια κι έχει διδαχτεί αυτήν την ικανότητα να ρουφάει από πάνω σου σαν ηλεκτρική σκούπα όλα τα πιθανά βάρη που δημιουργήθηκαν όσο το ημερολόγιο έμενε κολλημένο στην ίδια χρονιά και να σου δωρίζει νέες αλκαλικές μπαταρίες ελπίδας για αυτά που έρχονται. Κάποιοι τυχεροί, παίρνουν από τα χέρια της τις επαναφορτιζόμενες μπαταρίες που είναι ικανές να σου βγάλουν όλη τη νέα χρονιά με ένα χαμόγελο διαρκείας, έχεις ή δεν έχεις προφανείς λόγους. Σου δίνουν την ώθηση να τους δημιουργείς. Σε όσους από εσάς δεν τύχουν οι επαναφορτιζόμενες μπαταρίες, έχω να σας πω ένα μυστικό… Συνδεθείτε με τον κόσμο γύρω σας και ακόμα καλύτερα με τον κόσμο μέσα σας. Ενώστε τις μπαταρίες σας σε συσκευασία δώρου και ανοίξτε τες και πορευτείτε μαζί. Διαρκούν περισσότερο. Και ίσως τελικά οδηγούν σε επόμενες 31-12 μέρες, σε επόμενες «Παραμονές» που θα φαίνονται στα μάτια σας σαν φοιτήτριες που μόλις το έσκασαν από το σπίτι τους, γεμάτες όρεξη για τις νέες εμπειρίες που ο κόσμος απλώνει απλόχερα μπροστά στα μάτια και τα πόδια τους για να τις ζήσουν, ακόμα κι αν είναι μόνες σε άγνωστα και αχαρτογράφητα μέρη. 

2 σχόλια:

  1. Καλημέρα! Πολύ όμορφες σκέψεις....
    Ήθελα να σου ευχηθώ τα καλύτερα για τη νέα χρονιά που ξεκινά, για σένα, τον μικρό σου και όσους αγαπάς! Να λάμψει το φως της ελπίδας, σ' αυτή την τόσο δύσκολη εποχή που ζούμε!

    Ελπίζω να σε διαβάζω πιο συχνά....

    Βίκυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Βίκυ! Σε ευχαριστώ πολύ για τις όμορφες ευχές σου. Τις ανταποδίδω όλες και σου εύχομαι το 2015 να σου φέρει όλα όσα ξέχασαν τα προηγούμενα έτη! Κι εγώ θα ήθελα να γράφω πιο συχνά, δεν ευνοούν πολύ οι συνθήκες προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά θα το ξαναβρώ ελπίζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή